Druk zijn is voor sukkels

Blendle bezorgde in 2017 deze titel in mijn inbox en het had direct mijn aandacht te pakken. Dit artikel kwam zo hard bij me binnen, dat ik het woord druk direct uit mijn vocabulaire heb gedonderd. Om met de woorden van Britse psycholoog Tony Crabbe deze intro af te sluiten: drukte is onvermogen om keuzes te maken. Amen 🙏🏼

Druk bezig zijn, althans dat dacht ik soms. — ^{Druk doen met multitasken: lezen, luisteren, lachen en loei interessant doen.}

Soms kom ik van die tenenkrommende uitspraken tegen die op één of andere manier toch blijven hangen. Nee zeggen is ja tegen jezelf zeggen. Er zit wel een kern van waarheid in. Zelf zeg ik altijd ‘Nee is ook een antwoord‘. Mensen die met mij gewerkt hebben weten dat. Nee zeggen is het recept tegen druk zijn.

Nee is ook een antwoord

Wanneer er hard gewerkt moet worden, kan je snel vergeten te communiceren. Of je nou online werkt of live in een kantoor. Communicatie maakt het verschil, altijd. Hoe druk je ook bent. De kracht van ‘Nee is ook een antwoord‘ is tweeledig.

Nee zeggen is beter dan niks zeggen
Nee zeggen is voor je eigen prioriteiten kiezen. Kudos 👏🏻

Terug naar druk zijn

Als je mensen kent die zeggen dat ze druk zijn, zeggen ze eigenlijk: “Kijk mij belangrijk zijn”, of “Kijk mij ambitieus zijn”. Ik denk dan: kijk jou geen prioriteiten kunnen stellen en kijk jou geen nee zeggen. Excuses voor mijn negatieve toon, maar heb je in de gaten wat dit met me doet? Druk zijn is een mindset, er relaxed mee omgaan is ook een mindset. Over mindset gesproken. Ik neem je even mee in mijn overspannen periode bij PSV.

Overspannen, burn-out of aanstellen?

In april 2019 had ik veel te doen bij PSV. Wat ik bedoel te zeggen is dat ik geen nee kon zeggen. Ik maakte dagen van 7.00 tot 19.00 uur en ging na het avondeten vaak nog door. Om 24.00 uur naar bed en vervolgens om 04.00 uur wakker worden en malen om gek van te worden. Lijstjes opdreunen wat ik nog moest doen en ik wilde liever niet meer in bed liggen. Ik stond dus extra vroeg op om mijn werk gedaan te krijgen. Dit ging een aantal weken zo door…

Resultaat?

Vermoeidheid, last van mijn schouders, chagrijnig en ik zat continu in mijn hoofd. Als mijn lijf een dashboard van een auto was, zouden een paar lampjes een signaal voor aandacht afgeven. Wat deed ik? Negeren en doorgaan. Totdat ik belde met een vriend die herstellende was van een burn-out. Dit gesprek heeft erger voorkomen. Zijn uitspraak ‘kies voor jezelf of voor de ander’ kwam goed binnen. Deze uitspraak spoorde me aan om weer meer nee te gaan zeggen. Gaandeweg was ik vergeten nee te zeggen.

Ik gun iedereen een burn-out, want alleen dan leer je jezelf écht goed kennen.

Ik zeg niet dat ik het gouden ei heb gevonden. Nee zeggen en voorkomen dat ik te vaak geen tijd of druk zeg, beheers ik nog niet. Niet voor 100% in ieder geval. En dat gaat me ook niet lukken. Wat me wel gaat lukken is het streven naar voor mezelf kiezen. Streven naar een dag die in balans is en streven naar rust in mijn hoofd. Dan weet ik dat ik Nick onder controle heb.