‘Van 50 tot 60 wil ik iets opbouwen waar ik tot m’n 75e plezier van heb.’
Die zin bleef hangen na mijn dag met Anouk Starrenburg.
Ze is continu bezig. Vooruitdenken. Waar word ik gelukkig van?
En als ik dat ben, hoe kan ik dan zoveel mogelijk mensen helpen om ook werkgelukkig te zijn?
Dat begint heel klein. Start je dag met een lach.
Nou, die lach regelde ze hoor. Toen ze binnenwandelde met haar doodle Ollie op onze samenwerkdag. Dat kan gewoon. Ik vond het mooi.
En ondertussen praatten we over ondernemen, LinkedIn, levensfases, zichtbaar zijn en het woord resoneren.
Anouk: ‘Jij gebruikt dat woord vaak he, resoneren?’
Klopt, dacht ik trots. Aan het einde van de dag haalde ze leeg tegeltje uit haar tas, om elkaar een compliment of bedankje te geven. Waarop ik schreef:
‘Het loopt gesmeerd, wanneer het resoneert’. Ze ontving het met een lach.
Anouk helpt teams om werkplezier weer de norm te maken. En ze weet waar ze het over heeft. Als opleidingsmanager stond ze elke ochtend bij de trap. Gewoon, om hallo te zeggen. Studenten te zien en docenten te begroeten.
Daarmee alleen ga je niet het verschil maken, maar je levert wel een bijdrage. En dat is voldoende. Want, lever je vaker een bijdrage … en samen met anderen. Dan is werkplezier slechts een kwestie van tijd.
Anouk beseft hoe belangrijk het is dat mensen zich gezien voelen.
Dus probeer deze week eens een Anoukje en begroet iemand met hallo en een lach.
Kleine moeite. Groot effect.
En precies dat is waar Anouk voor staat.