“Ik wil stoppen met basketbal,” zei mijn 7-jarige zoon Sep afgelopen zondagochtend.
Zijn gezicht zei genoeg.
Nee, zijn houding schreeuwde het.
Terwijl ik normaal rustig met een boek op de tribune zit, trok iets in zijn gedrag mijn aandacht.
De trainer wierp me een blik toe.
Geen woorden nodig. Dit gaat niet goed.
Ik stap het veld op. Sep en ik gaan zitten op een bankje aan de rand.
“Wat is er aan de hand, jongen?”
Hij zucht. “Ik wil stoppen met basketbal. Het is stom.”
Oké denk ik. Ik neem een hap adem. “Wat vind je stom, dan?”
Wat volgt is een waterval van klachten … Partijtjes, tikkertje, dribbelen, verdedigen. Alles wat basketbal tot basketbal maakt.
Alles, behalve scoren. Die noemt hij niet.
“Wat vind je wél leuk?” vraag ik.
“Scoren,” zegt hij. “En oefenen voor de ring.”
Zijn woorden brengen me op een idee.
“Sep, je vindt Lego thuis toch super vet?”
Hij knikt aarzelend. “Ja…” zegt hij, alsof het uit hem geperst moet worden.
“Dat is ook niet altijd makkelijk, toch? Soms kost het uren. Maar als je klaar bent, heb je iets vets gebouwd. Toch?”
Hij knikt, iets sneller dit keer. “Ja.”
“Trainen voor basketbal is net Lego. Blokje voor blokje werk je om een betere speler te worden en daar horen alle onderdelen bij.”
Ik zie iets veranderen in zijn ogen.
Het idee landt. Weejoo, juicht mijn innerlijke stem.
“En nu?” vraag ik.
“Nu wil ik weer trainen,” zegt hij.
“Blokje voor blokje,” herhaal ik. En we geven elkaar een dubbele high five.
De volgende oefening is een wedstrijdje scoren. Welk groepje scoort het eerst 11 punten? Zijn groepje wint en Sep scoort er 5.
Zijn glimlach is breder dan het veld.
Ik spring op van de tribune, vuist in de lucht. “Blokje voor blokje, hè!”
Hij steekt zijn duim op. En traint weer met plezier. Ook bij de andere oefeningen.
Dit vond ik een mooi bewijs dat beeldspraak en de juiste link leggen op het juiste moment je in beweging kan brengen. Nu was het Sep, vorige week was het Koen uit mijn team en morgen is het een klant.
Woorden doen een hoop, als je ze goed inzet.
Én beeldspraak is de kers op de taart.
Mensen willen de woorden niet alleen horen. Mensen willen de woorden voelen.
Einde betoog. Fijne dag. 💛
De kracht van beeldspraak
